Зошто БИТОЛА е најубавиот град, и тоа не само на Балканот, туку насекаде!

Но ме боли што вие, заслепени од суетите и секојдневните обврски и грижи, не можете да го видите и почувствувате како што го гледам и чувствувам јас. Јас тоа го правам и со затворени очи – знаеше да каже Ајри, нашиот битолчанец-

АЈРИ ДЕМИРОВСКИ

За негов незаборав и во негова чест ви презентираме повеќе материјали и извадоци од изданијата на Дневник, Нова Македонија, Утрински и други, создавани од битолските новинари и хроничари. Од наша страна сакаме тој спомен да се негува и да остане меѓу нас, бидејќи до ден денес во неговата родна Битола за него немаме ниту едно обележје како споменик, име на улица или барем еден мал музички фестивал…

За Ајри Демировски

Битолчанецот Ајри Демировски беше талентиран музичар. Внесе нов звук во македонскиот мелос. Беше првокласен поет, кој од лирски текст правеше вистинска потресна драма, сведочат неговите современици.
Ајри Демировски, човекот што со
песната „Битола мој роден крај“ го направи вечен споменот на градот на неговата младост.
Ја сакаат и тие што не ја разбираат

Битола е најубавиот град, и тоа не само на Балканот.
Но ме боли што вие, заслепени од суетите и секојдневните обврски и грижи, не можете да го видите и почувствувате како што го гледам и чувствувам јас.
Јас тоа го правам и со затворени очи – знаеше да каже Ајри, човекот што во својот живот почесто беше гладен отколку сит, почесто гол и бос отколку облечен, но кој секогаш за Битола зборуваше со многу љубов и вознес.

Иако како и во голем број други градови суетата и секојдневните маалски кавги ги изедоа и битолчани, Ајри со своите песни и аманетот што го остави пред својата смрт и натаму ги обединува сите, без разлика на возраста, верата и етничката припадност.Со култната песна ја направи Битола вечна.

– Беше вистински гениј. Штета што не беше музички писмен. Да знаеше ноти и да беше музички образован неговите дела ќе беа навистина генијални. Неговата
антологиска песна сите ја сакаат, дури и оние што не го разбираат македонскиот јазик. Деновиве бев на Корзика. Иако тие не ги разбираа зборовите, сепак дури
трипати нѐ враќаа на бис – вели познатиот битолски диригент Љубо Трифуновски.

Ајри во Битола, фотографија од официјална страна на Општина Битола

Песните на Ајри

За неговите песни се мислело дека се народни. По песната „Битола мој роден крај“ сите го познаваа и го препознаваа Ајри. Но тој во текот на својот живот напиша уште десетици и десетици други песни, кои многумина ги знаат и пеат, малкумина знаат дека се негови дела.
– Беше талентиран музичар. Внесе нов звук во македонскиот мелос. Беше првокласен поет, кој од лирски текст правеше вистинска потресна драма -сведочат неговите современици. За Ајри постојана, неодминлива, дури и исклучива тема беше Битола.

– Точно и болно е она што го пее Сефедин Бајрамов во песната за Ајри дека „снагата му беше во Станбола, а душата во Битола“ – напиша познатиот битолски хроничар Александар Стерјовски.

Неговите песни народот ги прифати како свои и долго време се мислеше дека се народни. Не само голем број од граѓаните туку и малку пејачи и исполнители на неговите песни знаеја дека тие се напишани од него.

Творечкиот опус на Демировски, според исказите на самиот автор, се состои од околу 80 песни.
Според музикологот Константин Константинов, во 1960-тите години Демировски се откажал од авторството наголем број песни, а за тие да живеат ги пријавувал како народни. Сепак неговото име, како автор на четириесетина популарни песни, секогаш било
спомнувано меѓу неговите сограѓани.

Дваесетина имаат антологиско значење: „Збогум,мајко“, „За кого ти цути Дано лицето“, „Со Битола се гордеам“, „Саноќ ле, Недо“, „Покрај битолските касарни“, „Доне, Донке“, „Саноќ седам Трено“, „Болен лежи млад Стојан“, „Македонија“, „Мариче, ле, лично девојче“, „Доста, доста ле лично ле Стојне“, „Немој ме,мила мамо, луто да колниш“, „Таму ле, мајко, близу Битола“…

За Битола мој роден крај

Сепак, „Битола мој роден крај“ се смета за музички симбол наградот. Таа, според авторот, има автобиографско значење. Уште првата изведба била поздравена од публиката со овации. Ја напишал во Загреб, кога првпат ја напушти Битола за да го изучува графичкиот занает. Повеќе од јасно е дека носталгијата му била инспирацијата и дека тешко ги поднесувал разделбите со саканиот град.
Разделбите на битолската железничка станица, кои беа чести во тоа време, инспирираа музички незаборавни
хитови, како што се „Туѓината пуста да остане“,„Проклета да е Австралија“, „Мајко, една си на светот“„Збогум, мајко“ и други.
Напишал и многу песни за невозвратената љубов.Аманет што живее меѓу битолчани
Беше редок човек, благороден, умен и со прекрасна насмевка. Беше личност што немаше непријатели, а ако ги имаше, знаеше да ги скроти и од нив да направи пријатели.

Најомилен збор му беше душичка

Најомилен збор му беше душичка. Така им се обраќаше на сите, и на децата и на возрасните, и затоа
го сакаа сите генерации. Го сакаше всушност цела Битола.
– Најверојатно човек треба да загуби за да сфати колку многу имал. Ајри беше човек за пример, кој знаеше да го покаже патот кон доброто. Ја опеа Битола со чувство, срце, душа, збор, со музика и ни покажа во каков ритам треба да дишеме. Пред некоја година, кога дојде во Битола, ни рече:
„Ве слушам многу се карате.
Соберете се и сакајте ја Битола, онака како што ја сакам јас“ – рече во една прилика.

Аманетот што го остави, по смртта во 2009 година, и денес живее меѓу битолчани, над Широк сокак, Саат-кулата, реката Драгор, Пелистер… Тешко ги поднесувал разделбите со саканиот град… Но ја сакал… Зошто БИТОЛА МОЖИ САМО ДА СЕ САКА, друго нема!
Вечен да е!
Како Битола!