Ќимаме големи залихи на брашно во Битола.
Ќимаме и многу масло, шеќер, бактериолошки влажни марамчиња. Можиме Фестивал да напрајме.
Ќимаме многу пластични лајчиња неизгризани и нормално ќе биди да си надоместиме и да ги изгризиме.
Пак нема да научиме како се меси леб. Потребно ни се специјални курсој да се воведат.
Ќе ни останат еден куп антибактериски гелој. Некој ќе почнат и на коса да ги клават.
Ќе се зголеми проценто на мажите кои ќе ги мијат рацете после потреба.
Ќеси имаме и по некое бебе плус или близнаци, 2, 3-ка дај Боже.
Ако ни се заубај дома ни римпапа нема да не извај после.
Дур да се навикниме пак “Здраво кај си брат” и да се гушкаме со бацвање ќе фати летото. Големи се шансите да се залепиме. Пак ќе треба редовно капење, дезодоранс или елче за под мишки.
Само зубо да е. Едвај го чекаме тој ден. Сејте си дома, приберен. И без паника не бидете смешни. Ве молиме од срце.
