Битолската богословија функционираше од 1923 до 1941 година, што значи дека работеше 18 години.
Беше основана од Српската православна црква како богословско училиште за идни православни свештеници и теолози, особено за оние од териториите на тогашното Кралство СХС (Југославија).
По 1941 година, со почетокот на Втората светска војна и окупацијата на Македонија, богословијата престанала да постои.
—
Значајни личности кои излегле од Битолската богословија
Иако богословијата работела релативно кратко, од неа излегле голем број значајни духовници и теолози. Најпознати се:
1. Свети Јован Шангајски и Санфранциски (1896–1966)
Студирал во богословијата во Битола во периодот 1919–1924.
Подоцна станал епископ и познат православен мисионер во Шангај, Европа и САД.
Канонизиран е за светител од Руската православна црква, познат по своите чуда.
2. Свети Николај Велимировиќ (1881–1956)
Иако не бил ученик во Битолската богословија, тој бил еден од главните професори и духовни водачи во неа.
Голем православен теолог и беседник, наречен „Српскиот Златоуст“.
Подоцна станал епископ на Охрид и Жича.
3. Јустин Поповиќ (1894–1979)
Бил еден од најголемите српски теолози на 20 век.
Студирал богословие и пишувал за духовниот живот и православната догма.
Денес е почитуван како Свети Јустин Ќелиски.
4. Василиј Костиќ (1907–1978)
Истакнат српски теолог и професор.
Напишал голем број книги за православната теологија.
5. Многу други идни свештеници, монаси и богослови
Богословијата била расадник на кадри кои подоцна служеле во Македонија, Србија, Црна Гора, Грција и Руската дијаспора.
Некои од нив останале во црковната служба, додека други се занимавале со наука и публицистика.
—
Заклучок
Битолската богословија имала релативно кратко постоење (18 години), но дала огромен духовен и интелектуален придонес за православието. Од неа излегле идни светители, епископи, теолози и мисионери кои имале значајно влијание врз православната вера ширум светот.
Најпознатите личности поврзани со неа се Свети Јован Шангајски, Свети Николај Велимировиќ и Свети Јустин Поповиќ.
Текст од непознат извор, доколку некој знае слободно нека ни испрати. Благодарност до Михајло Домазетовски.
